PRENTENBOEKEN - grootouders
[bron korte inhoud: www.bibliotheek.be]
[bron korte inhoud: www.bibliotheek.be]
Een fijn plekje in de hemel [overlijden oma]
Wolf is dol op zijn oma. Hij wil dat ze heel gelukkig is, ook na haar dood. Maar is de hemel niet te druk voor oma? En kunnen al haar favoriete spulletjes mee? Wolf twijfelt en gaat op zoek naar antwoorden op zijn vragen.Hij kan er niet van slapen. Als hij aan papa vraagt wie de baas is in de hemel kan papa niet antwoorden want zijn mond zit vol appelmoes. Papa weet het namelijk ook niet goed, maar mama probeert beetje bij beetje uit te leggen hoe ze denkt dat het eraan toe gaat in de hemel. Uiteindelijk zal Wolf een brief sturen naar God in de hemel met een gedetailleerde tekening van een heerlijke omahoek met al haar lievelingsspulletjes. Wolf bindt de brief aan een ballon, die hij samen met oma op het strand oplaat. |
De ballonreis [overlijden opa]
Een kleine jongen heeft een opa van wie hij erg veel houdt. Samen doen ze van alles, opa kan goed spelen en luisteren en met opa kan hij lachen. Nadat ze mensen in een luchtballon zien, droomt de jongen van opa in een luchtballon. De volgende dag ligt opa in het ziekenhuis want hij is 'ziek geworden in zijn hoofd'. De jongen bezoekt hem op de dienst intensieve zorgen en droomt die nacht opnieuw van opa in een luchtballon. De volgende morgen vertelt zijn vader dat opa dood is. De tekening die hij voor opa maakt, stuurt hij op de dag van de begrafenis aan een ballon de lucht in. |
Een opa om nooit te vergeten [overlijden opa en begrafenis]
De opa van Joost is gestorven. De kist met zijn dode lichaam staat in de voorkamer. Wanneer Joost naar de kist kijkt, staan zijn ogen vol tranen. Mama ziet het en geeft Joost de rode zakdoek van opa. De rode zakdoek roept een boel herinneringen op. Opa speelde er kiekeboe mee toen Joost als baby in zijn box stond en Joost zat met een rode halsdoek op opa's rug toen ze cowboy speelden. Hij weet nog hoe opa een piratenschip bouwde met echte zeilen en een rode vlag. Ze namen zelfs papa gevangen. Toen ze geen hut mochten bouwen van mama liepen ze zelfs weg en kwamen pas thuis toen het al donker was. Opa leerde hem fietsen en wanneer hij bij opa wilde logeren belde hij van tevoren en zorgde opa voor muisjes, koekjes, friet en aardbeienijs. Opa legde dan een knoop in zijn rode zakdoek en vergat het nooit. Joost wil nog duizend dingen vragen aan opa. Is het donker in de kist? Doet het pijn om dood te gaan? Gelukkig heeft hij de rode zakdoek ... en hij legt er een knoop in. |
Waar is oma nu? [prentenboek over wat er gebeurt na de dood]
De oma van Isa is dood, maar waar is oma nu? Haar lieve papa zegt in de hemel, haar grappige mama dat ze opnieuw wordt geboren, haar stoere broer dat ze onzichtbaar is en haar schattige tante dat ze een sterretje is. Isa’s zoektocht eindigt bij haar slimme juf die een bevredigend antwoord geeft. |
Vogeltje lief [overlijden oma]
Meneer en mevrouw Pluim zijn twee bejaarden. In hun tuin hebben ze een enorme kersenboom waarin, tot hun grote plezier, honderden vogels wonen. Meneer Pluim bestudeert de vogels en mevrouw fluit met hen mee. Meneer Pluim vindt dat zijn vrouw op een vogeltje lijkt en noemt haar vertederd 'Vogeltjelief'. Meneer en mevrouw Pluim zijn de oma en de opa van Merel. Zij komt elke vrijdag op bezoek met oud brood, taaie koeken en een lekkere taart. Het oude en het taaie geven ze aan de vogels en van de taart snoepen ze gezellig samen met de buren. Maar als de winter komt, voelt oma Pluim zich niet lekker, het gaat van kwaad naar erger. Voor ze sterft, zegt oma Pluim tegen opa: "Niet verdrietig zijn, als je naar de vogels kijkt, ben ik er." Meneer Pluim is ontroostbaar. Geen enkele vogel slaagt erin meneer Pluim blij te maken, tot er op een dag, een klein dapper vogeltje met felle oogjes op zijn vensterbank komt zitten. Die oogjes doen hem aan zijn vrouwtje denken. Hij springt uit zijn zetel en roept: "Vogeltjelief is terug!". Meneer Pluim herkent in elke vogel iets van zijn vrouw en gaat bij hen in de boom wonen. En dat zou niet goed afgelopen zijn als Merel hem niet terug naar de grond geroepen had. |
Dag oma [overlijden oma]
Lieveke is erg verdrietig wanneer haar oma sterft. Gelukkig heeft ze in de tuin een heleboel vrienden die haar elk op hun manier troost bieden. Vlinder geeft haar een mooie, rode kers, want ‘Rood is de liefde, zei jouw oma altijd.’ Muis geeft haar een glimmend steentje, want ‘het maakte jouw oma altijd heel vrolijk.’ Met een dergelijke kleine attentie die herinneringen aan haar oma oproept, troosten ook slak, hommel, kikker en mier haar. Op die manier verzamelt Lieveke als het ware een doosje vol troost. Daarna stelt mama voor om een tuintje te maken ter ere van oma. Het tuintje is niet veel meer dan een klein plaatsje waar het gras is weggeschept. Voor Lieveke is het tuintje een plaats waar ze alle spulletjes kwijt kan die ze van de dieren gekregen heeft. Toch blijft Lieveke oma missen en doet dit haar veel verdriet. Daarvoor weet mama een oplossing: ‘Elke keer als de zon jou een kus geeft, en je voelt een warm kriebeltje in je hart, is oma bij jou!’ Nu voelt Lieveke zich echt getroost: wanneer ze zich laat verwarmen door de zon en ziet hoe die alle spulletjes die een herinnering aan oma oproepen, een gouden glans geeft, wordt ze helemaal blij. Meer nog, het lijkt wel of ze oma's stem kan horen. |
Een ballon voor opa [overlijden opa]
Tara’s opa ligt in het ziekenhuis. Ze mag maar heel even bij hem. Later komt er een telefoontje: opa is dood. Tara weet het wel, maar ze begrijpt het niet zo goed. Terwijl haar ouders van alles moeten regelen en weinig tijd voor haar hebben, heeft zij 101 vragen: Wat ís dood eigenlijk?”, “Hoe láng blijft opa eigenlijk dood?”, “Gaat opa naar de hemel?”, enzovoort. En wat bedoelen ze als ze het hebben over rouw, crematie en condo-nog-wat? Tara denkt aan alle leuke dingen die ze met opa deed. Een boekje over dood en verdriet op een eenvoudige manier verteld. |