PRENTENBOEKEN - overlijden in dierenverhalen
[bron korte inhoud: www.bibliotheek.be]
[bron korte inhoud: www.bibliotheek.be]
Toverdruppels [verdriet en troost]
Snuiter is verdrietig, want zijn vriend Grote Boom is ziek. Dan ontmoet hij de Tranenfee, die zijn 'toverdruppels' opvangt. Dat zijn tranen die je huilt omdat je pijn vanbinnen hebt. Snuiter helpt de Tranenfee om ook bij andere dieren toverdruppels te verzamelen. Want kleine en grote verdrietjes wachten op een beetje troost. |
Kikker en het vogeltje [dood en begraven]
Kikker heeft een vogeltje gevonden. Hij haalt Varkentje erbij en ook Eend en Haas voegen zich bij het gezelschap. De laatste stelt vast dat het vogeltje dood is en filosofeert: 'Iedereen gaat dood'. De dieren begraven het vogeltje en gaan vervolgens spelend over tot de orde van de dag. Kikker constateert dat het leven prachtig is en in de boom zingt een ander vogeltje een mooi lied. |
Een boekje over troost van Spits [overlijden, herinneringen ophalen en begrafenis]
Muis Spits verliest door de dood zijn vriend Ootje. Op iedere dubbelpagina treffen we Spits aan, denkend over de dood van zijn vriend, muis Ootje. Er zijn tranen, er is stilte en de behoefte iets voor de overledene te maken. Er zijn gevoelens van vervreemding, herinnering, het verlangen troost te zoeken en te krijgen en zelfs de hoop op een weerzien ‘achter de sterren’. |
De visjes van Océane [zelfdoding]
Océane geniet bij opa van het aquarium. De zes vissen zijn haar vriendjes. Océane geeft de vissen eten en praat met ze. Op een dag schrikt ze heel erg als ze ziet dat een visje met een boog uit het aquarium springt. Hij kan nog net gered worden. Enkele dagen later ligt hij echter dood onder de kast. Gelukkig kan ze er samen met opa over praten. Ze proberen na te gaan waarom het visje toch steeds uit het aquarium wilde springen. Ze nemen afscheid van het visje en bedenken een manier waardoor het visje nog een beetje bij zijn vriendjes is. |
Derk Das blijft altijd bij ons [doodgaan en herinneringen]
Prentenboek over Derk Das, die voelt dat hij spoedig zal sterven. Als dat inderdaad gebeurt (hij droomt van een doorgang door een lange tunnel), zijn alle dieren erg verdrietig, maar later herinneren ze zich allerlei dingen die ze van Das geleerd hebben. Ze verwerken hun verdriet door samen te praten over hun vriend. |
Rikki en de eekhoorn [oud worden en doodgaan]
Het konijntje Rikki, dat als een jongetje wordt neergezet, zoekt in de herfst in het bos naar kastanjes. Onder de struiken vindt hij een eekhoorn die niet beweegt. Rikki haalt zijn vriendinnetje erbij, omdat hij het niet vertrouwt. Samen nemen ze de eekhoorn mee naar Rikki's huis waar mama uitlegt wat er aan de hand is. Mama legt uit dat de eekhoorn heel oud was en dat je dat aan zijn grijze snorharen kunt zien. En dat als eekhoorns oud worden, ze kunnen doodgaan. |
Als je dood bent, word je dan nooit meer beter? [overlijden broertje]
Fred Konijn woont met zijn jongere broertje Joep in het bos. Op een dag wordt Joep ziek en de dokter, in wie Fred aanvankelijk een groot vertrouwen heeft, kan hem niet meer beter maken en Joep gaat dood. Vader zoekt een grasveldje uit waar Joep in het bijzijn van veel andere dieren begraven wordt. Fred is eerst heel verdrietig en vooral boos, maar als na een tijdje de zon weer schijnt, kan hij toch weer spelen en lachen met zijn vriendjes. |
Een boom vol herinneringen [doodgaan en herinneringen]
Vos heeft een fijn leven gehad met zijn vele vrienden. Maar nu is hij moe, hij gaat naar zijn lievelingsplekje in het bos om er te sterven. Het verloopt allemaal heel sereen en een voor een komen alle dieren bij hun overleden vriend zitten. Uil, Eekhoorn, Wezel, Beer, Hert, Vogel, Konijn en Muis zijn er allemaal, terwijl Vos ondertussen langzaam bedekt wordt onder een teder sneeuwtapijt. Aanvankelijk is het erg stil, want niemand weet goed hoe het nu verder moet, zo zonder Vos. Dan begint Uil herinneringen op te halen aan allerlei leuke dingen die hij samen met Vos heeft beleefd. Spontaan volgen de anderen het voorbeeld en terwijl steeds meer verhalen verteld worden, komt er op de plek waar Vos ligt een plantje boven de sneeuw piepen. Met elk verhaal groeit het plantje en de dieren keren nog vaak terug naar deze plek om er over Vos te praten. Samen met de verhalen wordt ook de plant steeds groter en sterker, tot hij uiteindelijk de grootste en meest majestueuze boom van het bos is. Deze bijzondere herinneringenboom wordt de veilige thuishaven van alle dieren die Vos graag zagen. Vos zal nooit ver weg zijn. |